آشنایی با نژادرتریور طلایی
رتریور طلایی یکی از معروف‌ترین نژادهای سگ در دنیا است. این سگ به واسطه رفتار دوستانه و صبورانه‌ای که دارد، یک حیوان خانگی اشگفت انگیز است. سگ رتریور طلایی با هوش سرشاری خود، تقریبا قادر به انجام هر کاری
است. این سگها ازگذشته تا به امروز با مهارت بی‌نظیری به شکارچیان کمک می‌کنند تا شکارشان را بدست آورند. رتریورهای طلایی به واسطه قدرت بویایی بسیار بالای، مهارت فوق‌العاده‌ای در تعقیب کردن دارند و در مجموع می‌توانند دستیار بسیار خوبی برای شما باشند. سگ های رتریور طلایی ذاتا ورزشکارند و به لطف سرعت و چابکی بالای خود، می‌توانند در رقابت‌های ورزشی زیادی شرکت کنند.
تعجب نکنید که چرا رتریور طلایی یکی از 10 سگ محبوب جهان به شمار می‌آید. این سگ هوش بسیار بالایی دارد، اجتماعی است، زیبا است و مهم‌تر از همه، بسیار وفادار است.
شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که سگ‌های رتریور طلایی دیرتر پیر می‌شوند! در واقع این سگها نشاط و بازیگوشی بالایی دارند و تا سن 3 الی 4 سالگی همچنان مانند توله کوچک رفتار می‌کنند و حتی ممکن است رفتارهای دوران تولگی خود را در بزرگسالی هم تکرار کنند. البته شاید خیلی هم از این واقعیت استقبال نکنید.
در اصل، رتریور های طلایی را برای گرفتن مرغابی‌ها و سایر حیوانات شکار شده پرورش دادند. این سگ به ورزش روزانه نیاز دارد. بنابر این لازم است که هر روز با او به پیاده‌روی بروید و زمانی برای بازی و ورزش را در برنامه روزانه‌اش تدارک ببینید. همانند سایر نژادهای باهوش سگ، رتریور طلایی نیاز دارد تا کاری برای انجام دادن داشته باشد.
بیدار کردن خانواده، شرکت در مسابقات ورزشی و آوردن روزنامه به خانه (در ایران چنین چیزی نداریم!)، تنها بخش کوچکی از فعالیت‌های روزانه این سگ را شامل می‌شوند.
انرژی این سگ به حدی است که به اعتقاد خیلی‌ها، تنها زمانی می‌توان انتظار درست رفتار کردن را از او داشت که خسته باشد! همزمان با تمرین‌های مرتب ذهنی و بدنی، بهتر است رتریور طلایی خود را در جمع خانواده وارد کنید تا در فعالیت‌های خانوادگی شما شریک باشد. در واقع، رتریور طلایی سگی برای خانواده است و نیاز دارد که با خانواده باشد. بنابر این تا زمانی که اعضای خانواده رضایت چندانی از حضور این سگ در خانه ندارند، بهتر است به سراغ سگ یا حیوان خانگی دیگری بروید.
مسئله مهم دیگری که باید در نظر داشته باشید این است که رتریور طلایی سگ نگهبان نیست. البته شاید پس از دیدن غریبه‌ها کمی پارس کند، اما خیلی رویش حساب باز نکنید! در بیشتر مواقع، سگ شما دمش را برای غریبه‌ها تکان می‌دهد و با لبخند منحصر به فرد و طلایی خود، به آن‌ها خوش آمد می‌گوید.
نکاتی در مورد سگ روتریور طلایی
- رتریورهای طلایی مو ریزی زیادی دارند که در فصل بهار و پاییز شدت بیشتری هم می‌یابد. شانه زنی روزانه بخش قابل توجهی از موی اضافی در بدن سگ شما را کاهش می‌دهد و از ریزش آن روی وسایل خانه جلوگیری می‌کند. البته درهرصورت، وقتی با یک رتریور طلایی زندگی می‌کنید، باید با ریزش موی او هم کنار بیایید.
- رتریور های طلایی سگ‌های خانوادگی هستند و دوست دارند که در بیرون از خانه همراه اعضای خانواده شما باشند. تا جایی که ممکن است، سگ خود را تنها نگذارید.
- سگ های رتریور طلایی علاقه به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارند و 40 الی 60 دقیقه فعالیت روزانه برایشان مناسب است. البته در کنار فعالیت بدنی، بهتر است تمرین‌های ذهنی را هم در برنامه روزانه سگ خود لحاظ کنید.
- اگرچه این سگها آرام و قابل اعتماد هستند و از بودن در کنار کودکان لذت می‌برند، اما ممکن است به واسطه اندازه نسبتاً بزرگ‌شان، ناخواسته به کودک شما آسیب برسانند.
- سگ رتریور طلایی عاشق غذاخوردن است و اگر از او غافل شوید، به سرعت دچار اضافه وزن می‌شود. بنابر این، بر میزان مصرف غذای روزانه و تشویقی‌هایی که به او می‌دهید نظارت داشته باشید و تنها به اندازه مورد نیاز غذا در اختیارش قرار دهید.
- از آنجایی که رتریور طلایی نژاد محبوب و معروفی است، افراد سودجوی زیادی با هدف کسب درآمد، به تولید مثل این نژاد می‌پردازند که همین مسئله باعث تولید نژادهای بیمار و ناقص می‌شود. بنابر این بهتر است سگ خود را از یک پرورش دهنده معتبر و قابل اعتماد خریداری کنید و با بررسی گواهی‌های پزشکی، از سلامت ژنتیکی سگ خود اطمینان حاصل کنید.
تاریخچه سگ های رتریور طلایی
به اعتقاد خیلی‌ها، رتریورهای طلایی از نوادگان سگ‌های گله روسی هستند که از یک سیرک خریداری شده‌اند. اما واقعیت این است که، این نژاد توسط فردی به نام سر دادلی مایوریبنکس (Sir Dudley Majoribanks) که بعد ها لرد تویدموث نامگذاری شد (Lord Tweedmouth)، در سرزمین‌های مرتفع یکی از ایالت‌های اسکاتلند پرورش یافت.
تویدموث همانند بسیاری از پرورش‌دهندگان دوران خودش، سعی می‌کرد تا نژادهای سگ مختلفی را پرورش دهد. نگاهی به سابقه پرورش دهندگی او از سال 1835 تا 1890 نشان می‌دهد که او دقیقا به دنبال نژادی مانند رتریور طلایی بوده است؛ نژادی باهوش و با استعداد در شکار! تویدموث یک شکارچی پرنده بود و در جستجوی سگی بود که بتواند پرنده‌ها را پس از شکار نزد او بیاورد. علاوه بر آن، سعی داشت نژادی پرورش دهد که وفادار و در عین حال همراه و دوست خوبی برای زندگی باشد.
او نام سگ رتریور خود را نوس (Nous) گذاشت. در سال 1868 و 1871، سگ خود را با بل (Belle) که سگی از نژاد توید واتر اسپانیل (Tweed Water Spaniels) بود، جفت‌گیری کرد. سگ‌های توید واتر اسپانیل (در حال حاضر منقرض شده‌اند) در آوردن شکار نزد شکارچی بسیار ماهر و حرفه‌ای بودند. همچنین همراه آرام و وفاداری در خانه محسوب می‌شدند که امروزه همه این ویژگی‌ها را در سگ‌های رتریور طلایی مشاهده می‌کنیم.
نوادگان نوس و بل با رتریورهای مو فر و مو صاف تولید مثل کردند. تویدموث بیشتر از توله‌های زرد رنگ برای تولید مثل این نژاد استفاده کرد. جای تعجب نیست که سگ‌های تولید مثل شده توسط تودموث، در ابتدا بخاطر توانایی بالایشان در میدان شکار توجه همه را جلب کردند. رتریور طلایی در سال 1911 در انگلستان به رسمیت شناخته شد و در آن زمان، به دو دسته رتریور زرد و طلایی تقسیم بندی شدند. در سال 1920 این نژاد بطور رسمی رتریور طلایی نام گرفت. در آمریکا هم این نژاد که در سال 1932 به رسمیت شناخته شد، طرفداران بی‌شماری دارد.
وزن سگ رتریور طلایی
رتریورهای نر 56 تا 61 سانتی متر قد و 30 تا 34 کیلوگرم وزن دارند. قد رتریور ماده هم 51 تا 56 و وزنش از 56 تا 61 کیلوگرم متغیر است. رتریور ها معمولا در سن 1 سالگی رشد قدی کاملی دارند و تا 2 سالگی، به وزن دوران بلوغ خود می‌رسند.
خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی
سگ رتریور طلایی را می‌شود در دو کلمه خلاصه کرد: شیرین و آرام! این سگ از گذشته با هدف همکاری و همراهی با انسان ها پرورش داده شد و علاقۀ بسیار زیادی به صاحب خود دارد. هرچند که رتریورها خوش اخلاق و دوست داشتنی هستند، اما مانند هر نژاد دیگری، به برنامه‌های آموزشی منظم و هدفمند نیاز دارند.
علاوه بر آن، سگ رتریور طلایی به اجتماعی شدن نیاز دارد و برای این منظور بهتر است او را از کودکی در معرض دید سایر افراد، تجربه‌ها و صداهای مختلف قرار دهید. اجتماعی شدن به توله شما کمک می‌کند تا در بزرگسالی به یک سگ کامل و همه چیز تمام تبدیل شود.
انواع بیماری های سگ رتریور طلایی
سگ‌های رتریور طلایی بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند در حفظ سلامتی رتریور شما موثر باشد.
قبل از هر چیزی، اگر قصد خرید توله رتریور طلایی را دارید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامههای سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید.
برای تایید سلامت سگ رتریور، گواهینامههای مختلفی وجود دارد. به عنوان نمونه می‌توان گواهی‌نامه سلامت ارتوپدی حیوانات (Orthopedic Foundation for Animal) را نام برد که برای سلامت قسمت‌های باسن و آرنج، سلامت غدد و بیماری ویلربرند (Willebrand’s disease) صادر می‌شود. داشتن این گواهینامه‌ها برای اطمینان از سلامت توله ضروری است.
ناهنجاری باسن (Hip Dysplasia): این بیماری ارثی معمولا نژادهای کوچک و بزرگ را درگیر خود می‌کند و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن سگ قرار نگرفته باشد. عوامل زیادی مانند ژنتیک، محیط زیست و تغذیه در شکل گیری این ناهنجاری مفصلی تاثیر گذارند. سگ های رتریوری که دچار این ناهنجاری هستند، می‌توانند با مراقبت‌های لازم به زندگی عادی خود ادامه دهند.
آلرژی‌ها (Allergies): برخی از رتریورهای طلایی دچار انواع حساسیت‌ها می‌شوند، بخصوص حساسیت‌هایی که در نتیجه تغذیه ایجاد می‌شوند. درصورتی که سگ شما کف پایش را لیس می‌زند یا صورتش را به جایی می‌مالد، احتمالا دچار حساسیت شده و بهتر است او را پیش دامپزشک خود ببرید.
پیچ‌خوردگی و انبساط شکمی (Gastric Dilatation-Volvulus): که به آن نفخ یا بادکردن (Bloat) هم گفته می‌شود، یکی دیگر از بیماری‌های بسیار خطرناکی است که معمولا سگ‌هایی با سینه‌های ستبر و وسیع مانند رتریور طلایی یا دوبرمن را مبتلا می‌کند. این بیماری معمولا در نتیجه خوردن یک وعده غذایی بزرگ در روز، تندخوری، نوشیدن حجم زیادی آب پس از غذا خوردن و ورزش شدید پس از آن بروز می‌کند. هرچه سن سگ بالاتر باشد، خطر ابتلا به نفخ بیشتر خواهد بود. بیماریGDV زمانی اتفاق می‌افتد که معده به واسطه گاز و هوا متورم شده و پیچ می‌خورد.
سگی که دچار این عرضه می‌شود، قادر نخواهد بود که آروغ بزند یا استفراغ کند تا خودش را از هوای اضافی ذخیره شده در معده رها سازد. در نتیجه، فشار خون افت پیدا می‌کند و سگ شما دچار شوک می‌شود. در صورتی‌که به سرعت اقدامات و مراقبت‌های پزشکی لازم انجام نشود، سگ شمادر معرض مرگ قرار می‌گیرد.
بنابراین در صورتی‌که هر یک از نشانه‌های نفخ مانند: معده متورم، ترشح بزاق بیش از حد، قی کردن، ضعف، نا آرامی و ضربان بالای قلب را بخصوص پس از خوردن وعده غذایی مشاهده کردید، در سریع‌ترین زمان ممکن سگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.
بیماری صرع (Epilepsy): برخی از رتریور های طلایی در معرض بیماری صرع قرار دارند و به دلایل نامعلومی دچار تشنج می‌شوند. اگر سگ رتریور شما هم دچار تشنج می‌شود، او را نزد یک دامپزشک متخصص ببرید تا راه درمان مناسب را به شما نشان دهد.
بیماری استئوسارکوما (Osteosarcoma): این بیماری معمولا به سراغ سگ‌های بزرگی مانند رتریور طلایی و روتوایلر می‌رود. این بیماری نوعی سرطان استخوان است و اولین نشانه‌های آن چلاقی یا فلج می‌باشد. البته برای تشخیص دقیق و حصول اطمینان از آن، به عکس‌برداری نیاز داریم.
بیماری از کار افتادگی یا نقص غده تیروئید (Hypothyroidism): این بیماری نوعی اختلال در کار غده تیروئید است و عوارضی مانند ریزش مو، تشنج، چاقی و سستی دارد و ممکن است منجر به انواع ناهنجاری‌های پوستی شود. این بیماری با دارو و رژیم غذایی قابل درمان است.
راهکارهای مراقبت از سگ رتریور طلایی
رتریورهای طلایی برای کارکردن ساخته شده‌اند و عاشق انواع بازی و سرگرمی بخصوص در بیرون از خانه هستند. بنابر این هر زمانی که بخواهید بالا و پایین بپرید، بدوید و بازی کنید، رتریور شما با کمال میل به شما می‌پیوندد. همچنین رتریور ها عاشق این هستند که توپی برایشان پرتاب کنید و آن را نزد شما بیاورند و شاید از هیچ فعالیت دیگری به اندازه این بازی لذت نبرند!
اگر می‌خواهید سگ شما در خانه آرام باشد، باید او را روزانه دومرتبه و هربار به مدت 20 الی 30 دقیقه به بیرون از خانه ببرید و همراهش ورزش کنید. به خاطر داشته باشید که فعالیت پایین و کم کاری، باعث بروز رفتارهای نادرستی در رتریورهای طلایی می‌شود.
همانند سایر انواع رتریورها، نوع طلایی آن‌ها علاقه بسیار زیادی به حمل کردن چیزها با دهانشان دارند و از اینکه اسباب بازی یا توپ را با دهانشان حمل کنند واقعا لذت می‌برند.
اگر قصد دارید که از توله رتریور طلایی نگهداری کنید، باید مراقبت‌های ویژه‌ای را در نظر داشته باشید. این سگها در سن 4 تا 7 ماهگی رشد بسیار سریعی دارند که این مسئله ممکن است منجر به بروز انواع اختلالات استخوانی شود. بنابر این حداقل تا سن 2 سالگی، به رتریور طلایی خود اجازه ندهید که روی سطوح سفت و نامناسب بازی کند. البته بازی کردن روی چمن و سطوح نرم هیچ ایرادی ندارد.
تغذیه رتریور طلایی
مصرف روزانه 2 الی 3 فانجان غذای خشک با کیفیت بالا برای رتریور طلایی شما کافی است. این میزان غذا را در 2 وعده مجزا در اختیارش قرار دهید.
البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. در واقع، سگی مانند رتریور طلایی با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ کم انرژی‌تری مانند پاگ، به انرژی بیشتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید.
بهتر است بر حجم و تعداد وعده‌های غذایی سگ خود نظارت دقیقی داشته باشید تا تناسب اندام او شما حفظ شود. شما می‌توانید با استفاده از یک روش بسیار ساده متوجه شوید که آیا سگ رتریور طلایی شما دچار اضافه وزن شده است یا خیر. تنها کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، شصت خود را هم‌تراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دو طرف بدن سگ خود رها کنید.
پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، سگ شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگها قابل استفاده است.
به خاطر داشته باشید که بهترین رژیم غذایی برای رتریور طلایی، استفاده از غذاهای با کیفیت و کم‌کالری است که از رشد سریع آن‌ها جلوگیری می‌کند.
بهداشت سگ رتریور طلایی
نژاد سگ رتریور طلایی پوشش بیرونی پرحجمی دارد که بدنش را از خیس شدن حفظ می‌کند. همچنین پوشش زیری بدن رتریور طلایی هم بسیار ضخیم است. پوشش بدن برخی از رتریورهای طلایی مواج و برخی دیگر صاف و مستقیم است. همچنین در قسمت‌های پاهای جلویی، زیر شکم، قفسه سینه، پشت ران و دم میزان موهای بلند و پرپشتی دیده می‌شود.
سگ رتریور طلایی در تمامی رنگ‌های طلایی از روشن تا تیره وجود دارند. برخی از پرورش‌دهندگان رتریورهای سفید که به ندرت پیدا می‌شوند را هم به فروش می‌رسانند، اما چنین رنگی توسط موسسات معتبر مورد تایید قرار نگرفته است.
سگ‌های رتریور طلایی در زمستان و تابستان موریزی دارند و در پاییز و بهار شدت موریزی آن‌ها به بیش‌ترین میزان می‌رسد. بنابر این اگر با یک رتریور طلایی زندگی می‌کنید، میزان زیادی از موهایش را روی لباس و وسایل خانه خود مشاهده می‌کنید.
پوشش پرحجم و ضخیم رتریور طلایی به تیمار و اصلاحات زیادی نیاز دارد. برای جلوگیری از گره خوردن موهای سگ خود، بهتر است بصورت روزانه موهایش را شانه کنید. همچنین رتریورطلایی خود را حداقل 1 بار در ماه به حمام ببرید تا همواره تمیز و خوشبو باشد. البته تعداد بیشتر حمام بردن نیز ایرادی ندارد.
دندان رتریور طلایی خود را حداقل 2 یا 3 بار در هفته مسواک بزنید تا از بیماری‌های هان و دندان جلوگیری شود. البته اگر می‌خواهید دهان سگ‌تان همواره خوشبو و تمیز و عاری از هرگونه باکتری باشد، بهتر است هر روز دهانش را مسواک بزنید.
ناخن‌های سگ خود را یک یا دوبار در ماه کوتاه کنید. البته برخی از سگها بطور طبیعی از شر ناخن‌های بلند راحت می‌شوند. در صورتی که صدای برخورد ناخن سگ‌تان با زمین را می‌شنوید، یعنی وقت کوتاه کردن آن فرار رسیده است. به خاطر داشته باشید که در ناخن سگ رگ‌های خونی وجود دارد و اگر بیش ازحد مجاز آن‌ها را کوتاه کنید، منجر به خون ریزی می‌شود و احتمالا سگ شما دیگر همکاری نخواهد کرد. بنابر این اگر تجربه کافی در کوتاه کردن ناخن رتریور طلایی خود ندارید، بهتر است از یک فرد باتجربه یا دامپزشک سگ خود کمک بگیرید.
گوش سگ‌هایی مانند رتریور طلایی خمیده است و این تاخوردگی محیط گرم و تاریکی برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند. بنابر این بهتر است بصورت هفتگی گوش سگ خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید نشانه‌های عفونت مانند قرمزی یا بوی بد وجود ندارد. همچنین هر زمان که گوش‌های سگ شما خیس می‌شود به خوبی آن را بررسی و خشک نمایید. شما می‌توانید با استفاده از یک گوش پاک کن یا پارچه کتانی نرم و مناسب، گوش رتریور طلایی خود را تمیز کنید. البته تحت هیچ شرایطی چیزی را در درون گوش سگ خود قرار ندهید و به آرامی پارچه مخصوص را بر روی سطح و قسمت بیرونی گوش او مالش دهید.
زمانی‌که مشغول تیمار سگ خود هستید، سعی کنید زخم‌ها را در صورت وجود پیدا کنید. هیچ‌گاه نسبت به جوش‌ها و علامت‌های عفونی مانند قرمزی، تورم و التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم‌ها و روی پا بی‌تفاوت نباشید. چشم‌های رتریور طلایی باید صاف و تمیز و بدون قرمزی و تاری باشند. بررسی دائمی، مرتب و هفتگی، تضمین‌کننده سلامت سگ شما خواهد بود.
در نهایت سعی کنید سگ خود را از تولگی به این اقدامات نظافتی عادت دهید. برای اینکه این اقدامات نظافتی را راحت و بدون دردسر انجام دهید، سعی کنید با استفاده از انواع جایزه و تشویق، تجربه لذت بخشی برای سگ خود بسازید تا با شما همکاری کند.
رفتارشناسی سگ رتریور طلایی
سگ رتریور طلایی با هیاهو و سر و صداهای کودکان هیچ مشکلی ندارد و به خوبی با آن‌ها کنار می‌آید. این سگ‌های قدرتمند، اندازه بزرگی دارند و ممکن است ناخواسته به کودکان ضربه ای وارد سازند. بنابر این تحت هر شرایطی، وقتی سگها کنار کودکان هستند، باید آن‌ها را تحت نظر داشته باشید.
به کودکان خود آموزش بدهید که چگونه سگ شما را لمس کنند و همیشه تعاملات بین رتریور و فرزند خود را تحت نظر داشته باشید و از گاز گرفتن یا کشیدن گوش و دم جلوگیری کنید. به کودک خود بیاموزید که وقتی سگ شما در حال غذا خوردن است، هیچ‌گاه نزدیکش نشود و غذایش را نگیرد. از شما خواهش می‌کنیم که به هیچ وجه، هیچ سگی را با کودک خود تنها نگذارید.
سگ رتریور طلایی رفتار بسیار خوبی با سایر حیوانات خانگی و مخصوصا سایر سگها دارد. البته باید او را از تولگی به زندگی در کنار سایر حیوانات خانگی عادت دهید.
